เมขลาทำท่าล่อแก้ว รามสูรเห็นแล้วก็รีบตามออกไป
วันนั้นท้องฟ้าคำรณ เมขลาหน้ามนเธอก็ไม่สนใจ
รามสูรชักหน้ามืด น้ำลายก็ยืด อยากเห็นแก้วเม็ดใน
เมขลาเปิดๆ ปิดๆ เมขลาเปิดๆ ปิดๆ
รามสูรหงุดหงิดว้าขวานวิ่งไล่
เฮ้ย นี่มันแสงอะไรวะเนี่ย
ล่องลอยอยู่กลางท้องฟ้า นางมณีเมขลาผ่าออกทันใด
จนลูกแก้วที่ติดมา สีแดงเจิดจ้าด้วยวาวมมั่นใจ
รามสูรตะลึงทือ ขยับขวานู่มือที่ฝังมุกเอาไว้
แสงแวบๆ จากลูกแก้ว แสงแวบๆ จากลูกแก้ว
รามสรเห็นแล้วเขี้ยงขวานออกไป
อีหนูหลบดีดีลูก ระวังหวานจะผ่าแบ่งออกเป็นสองซีก
รามสูรเขวี้ยงขวานเสียงดังสะท้านไปไกลแสนไกล
ยังไม่ถูกน้องเมขลา เฉียดซ้ายเฉียดขวาอยู่พักใหญ่
รามสูรชักหมดแรง ไล่ฟันไล่แทง แต่ไม่ได้ดั่งใจ
เมขลาไม่อยู่นิ่ง เปิดโชว์แล้วชิ่งรามสูรวิ่งไล่
เมขลาถึงทางตันรามสูรไล่ทันล็อกคอเอาไว้
และควักเอาขวานคู่มือ ที่เคยสร้างชื่อเอาไว้มากมาย
ฟันถูกโดนนวลน้อง เมขลากรีดร้องเจ็บลึกข้างใน
หลังจากนั้นอีกไม่ช้า ฝนตกลงมาเย็นฉ่ำหัวใจ
รามสูรเขวี้ยงขวานเสียงดังสะท้านไปไกลแสนไกล
ยังไม่ถูกน้องเมขลา เฉียดซ้ายเฉียดขวาอยู่พักใหญ่
รามสูรชักหมดแรง ไล่ฟันไล่แทง แต่ไม่ได้ดั่งใจ
เมขลาไม่อยู่นิ่ง เปิดโชว์แล้วชิ่งรามสูรวิ่งไล่
เมขลาถึงทางตันรามสูรไล่ทันล็อกคอเอาไว้
และควักเอาขวานคู่มือ ที่เคยสร้างชื่อเอาไว้มากมาย
ฟันถูกโดนนวลน้อง เมขลากรีดร้องเจ็บลึกข้างใน
หลังจากนั้นอีกไม่ช้า ฝนตกลงมาเย็นฉ่ำหัวใจ